زندانیان سیاسی بهنام موسیوند و ابراهیم خلیل صدیقی همدانی هر دو در اعتصاب غذا، در وضعیت خطرناک جسمی قرار دارند و جانشان بشدت در خطر است. مسئولیت جان این دو زنددانی مستقیما بر عهده رئیس قوه قضاییه، رئیس سازمان زندانها و براهیم رئیسی است
کانون حقوق بشر ایران، ۲۲ شهریور ۱۴۰۱؛ دو زندانی سیاسی بهنام موسیوند و ابراهیم خلیل صدیقی همدانی هر دو در اعتصاب غذا در وضعیت خطرناک جسمی قرار دارند و جانشان به شددت در خطر است. هر دو زندانی از مدتی قبل در اعتراض به بی توجهی و عدم پاسخگوی مسئولان زندان نسبت به خواسته هایشان دست به اعتصاب غذا زده اند اما با بی توجهی عوامل زندان نسبت به خواسته هایشان و تداوم اعتصاب غذا، اکنون در شرایط جسمی بسیار خطرناک قرار گرفته اند.
زندانی سیاسی بهنام موسیوند از تاریخ ۹ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته اش مبنی بر بازگشت از زندان گوهردشت به زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است. وی در تاریخ ۱۹ شهریور و بدنبال وخامت حالش به بیمارستان طالقانی منتقل شد و به گفته خواهرش بدلیل عدم پاسخگویی عوامل زندان، از دریافت سرم و خدمات درمانی در بیمارستان نیز امتناع کرده است.
گفته می شود وزن وی به چهل و نه کیلوگرم کاهش پیدا کرده و قند او روی هفتاد میباشد. پزشک معالج اعلام کرده هر آن احتمال به کما رفتن آقای موسیوند وجود دارد.
زندانی سیاسی ابراهیم خلیل صدیقی همدانی زندانی ۶۴ ساله محبوس در زندان مریوان برغم ابتلا به دیابت حاد، دست به اعتصاب غذا و دارو زده است. وی که از تاریخ ۱۱ مرداد برای چندمین بار اعتصاب غذای خود را آغاز کرد، یکبار با وعده مساعد مسئولان به اعتصاب غذایش پایان داده و مجددا با بدعهدی عوامل زندان اعتصاب را از سر گرفته است. اعتصاب وی در اعتراض به عدم پاسخگویی عوامل زندان مریوان برای انتقال وی به زندان سلماس نزد پسر زندانی اش سالار صدیقی همدانی است.
اکنون با گذشت چندین روز از اعتصاب غذا، همچنین بدلیل کهولت سن و ابتلا به بیماریهای سخت بخصوص دیابت حاد، جان وی در خطر جدی قرار گرفته است.
ابراهیم خلیل صدیقی همدانی بارها و بارها برای این انتقال درخواست و با انواع روش ها اعتراض کرده اما هربار با قول مساعد مسئولان زندان از اعتراض وی جلوگیری شده است. عوامل زندان نه تنها هرگز به قول خود عمل نکرده اند بلکه بصورت مستمر این پدر پیر و بیمار را سر می دوانند، مورد آزار و شکنجه روحی قرار میدهند و حتی در چند نوبت او را به سلول انفرادی منتقل کردند.
مسئولان زندان مریوان در روز چهارشنبه ۲ شهریورماه ۱۴۰۱، تماس تلفنی زندانی سیاسی ابراهیم خلیل صدیقی همدانی با خانواده اش را در حالیکه او در اعتصاب غذا بود قطع کردند.
دو زندانی سیاسی پدر و پسر ابراهیم خلیل و سالار صدیقی همدانی، روز یکشنبه ۱۹ دیماه۱۴۰۰، بصورت ناگهانی و بدون اطلاع قبلی، از زندان ارومیه به زندانهای مریوان و کامیاران تبعید شدند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
Discussion about this post