هزینههای درمان بیماران مبتلا به سرطان یا بیماریهای خاص به میزانی بالا رفته است که بسیاری از بیماران از ادامه درمان صرفنظر میکنند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران همزمان با افزایش نرخ تورم و گرانی، پرداخت هزینههای درمان بخصوص برای اقشار کم درآمد غیر ممکن شده است. دولت رئیسی پس از حذف ارز نیمایی دارو بودجه تامین داروی کشور در سال ۴۰۲ را نیز کاهش داده است. این در حالی است که بودجه تصویب شده سازمان غذا و دارو بسیار کمتر از بودجه نهادهای امنیتی و تبلیغاتی حکومت است.
بیشترین فشارکلید خوردن گرانی دارو بر دهکهای کم درآمد وارد شده است. گران شدن دارو و هزینههای درمانی به معنی محروم ماندن طبقات فرودست از درمان و افزایش مرگ و میر است. در بسیاری از مناطق محروم هزینههای درمانی از سبد هزینههای مردم حذف شده است.
یک کارشناس رفاه به شروع بحران درمان پیش از آغاز سال ۱۴۰۲ اشاره کرده و از آن به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات پیش رو یاد میکند. وی ادامه میدهد، عدد تبصره ۱۴ قانون بودجه برای مابهالتفاوت هزینههای درمان، ۶۴ هزار میلیارد تومان است؛ عدد واقعی مورد نیاز باید حداقل دو برابر باشد و این در حالیست که تخصیص همین ۶۴ هزار میلیارد تومان نیز هیچ تضمینی ندارد، به احتمال زیاد همین مبلغ را نیز نتوانند اختصاص دهند.
۵۰۰ هزار تومان هزینههای درمان یک سرماخوردگی
در حال حاضر برای مراجعه به پزشک برای مداوای یک سرماخوردگی ساده حتی با داشتن دفترچه بیمه بایستی حداقل ۵۰۰ هزار تومان هزینه کرد. هزینه یک ماهه یک بیمار تالاسمی که بیشتر مبتلایان آن از خانوادههای کم درآمد هستند، ماهانه تا ۷ میلیون تومان میباشد.
هزینههای درمان بیماران مبتلا به سرطان یا بیماریهای خاص به میزانی بالا رفته است که بسیاری از بیماران از ادامه درمـان صرفنظر میکنند. ادامه درمـان در بسیاری از این خانوادهها میتواند به فروپاشی اقتصادی و سقوط به قعر خط فقر منجر شود.
طبق اصل ۲۹ قانون اساسی همین حکومت، دولت موظف به ارائه درمـان رایگان به همه مردم بخصوص اقشار کم درآمد است. هر چند اجرای این قانون بیشتر به یک آرزو شبیه شده است.
حذف هزینههای درمان از سبد معیشتی اقشار کم درآمد
در حالی که درآمد هفت دهک پایین جامعه بشدت در حال کاهش است، افزایش هزینههای درمـانی باعث حذف این روند از زندگی و سبد معیشتی مردم شده است. در برنامه ششم توسعه حاکمیت قرار بر این بود که سهم بیمار از هزینههای درمـان به ۳۰ درصد برسد. اما نه تنها این طرح اجرا نشد بلکه در دهه گذشته، عملا مسیر عکس را طی کرده است . در حال حاضر سهم درمـان در سبد هزینههای اقشار کم درآمد، به نزدیک ۲۰ درصد رسیده است. به گفته رسانهها هزینههای درمـان در سال ۱۴۰۰ نزدیک به ۳ میلیون نفر را به زیر خط فقر برده است. این روند در حال تبدیل شدن به یک ابر بحران برای حکومت است. بحرانهایی که زمینهساز اعتراضات گسترده را فراهم میکند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
Discussion about this post