علت وقوع سیل‌های اخیر چیست

مقامات دولتی تلاش می‌کنند، سیل را به تغییر اقلیم مرتبط بدانند. اما علت اصلی سیل عملکرد‌های مخرب آنها در ۴۰ سال گذشته بوده است

جاری شدن سیلاب در شهرهای ایران همچنان ادامه دارد. تا کنون بیش از ۲۰۰ تن از مردم بدلیل سیل جان خود را از دست داده‌اند. خسارات اقتصادی این سیل بسا بیشتر از سیل در ابتدای سال ۹۸ است. هیچ آمار دقیقی از خسارات ناشی از سیل در دست نیست. در مناطق روستایی همه محصولات کشاورزی مردم بدلیل سیل نابود  شده است.

مقامات دولتی تلاش می‌کنند، سیـل را بلای طبیعی قلمداد کنند. بسیاری از آنها تغییر اقلیم را بدون دانستن معنی آن تکرار می‌کنند. اما با کمی تامل رد پای کم کاری، چپاول و… سران حکومت در این سیـل پیدا است. سیـل از دیر باز در ایران قابل پیش بینی بوده و تغییر اقلیم هم نمی‌تواند عامل سیـلاب باشد. سیـل روزهای اخیر  بدلیل انجام نشدن خیلی از اقدامات پیشگیرانه پیش آمده است.  انجام نشدن لایروبی‌ها و رعایت حریم رودخانه‌ها پدیده تخریب سیـل را تشدید می‌کند.

گردن ننهادن به قوانین سیل و مجازات آن

سیل اخیر در شهرهای استان فارس، امامزاده داوود، فیروزکوه و… نشان داد، اگر به قوانین  و محدودیت‌های طبیعت گردن ننهیم، طبیعت با سیـل و …. ما را به تمکین وادار می‌کند. مردم ایران تاوان در نظر نگرفتن این آموزه‌ها توسط سران حکومت را در سیـل ۹۸ به سنگین‌ترین بها پرداخت کردند. اما مقامات دولتی، این آموزه را جدی نگرفته و بر سیاق گذشته به کار خود ادامه دادند تا سیـل در مرداد ۱۴۰۱ پیش آمد.

قتل عام طبیعت در ۴۰ سال گذشته  بدون توقف ادامه داشته است. توهم خودکفایی در محصولات کشاورزی که به خشک شدن سفره‌های زیرزمینی منجر شد، سدسازی غیر اصولی و خارج از کنترل علمی، ندادن حقآبه تالاب‌ها، نابودی جنگل‌ها و مراتع از جمله اقدامات مقامات دولتی در این مدت بوده است.

روشهای بنیادین مقابله با سیل

جنگل‌ها و مراتع بزرگترین موانع طبیعی برای مقابله با  سیـلاب‌ها هستند. اجرای عملیات آبخیزداری،  هدایت سیـلاب‌ها به آبهای زیرزمینی بجای ماندن در پشت سدها و تبخیر دوباره‌ آنها از مهمترین روشهای مواجهه با سیـلاب‌ها می‌باشد.

مقابله با سیـل و حوادث طبیعی نیاز به یک دولت مردمی دارد. از حکومتی که اساس آن بر سرکوب مردم و چپاول ثروتهای آنها بنا شده، نبایست انتظار اصلاح امور داشت. عدم رسیدگی به وضعیت مردم سیـل زده در این روزها نشان داده،  مقامات دولتی هیچ تمایلی برای کمک به مردم ندارند و بیشتر به فکر شوآف و تبلیغات برای خود هستند.  تنها راه نجات مردم ایران اعتراضات سراسری و همبستگی همه اقشار برای کنار زدن این حکومت می‌باشند. تنها در آن صورت است که مردم ایران می‌توانند امید به آینده‌ای روشن داشته باشند.