زندانی سیاسی حمزه سواری لفته کیست؟

زندانی سیاسی حمزه سواری لفته کیست؟

نام و نام خانوادگی: حمزه سواری لفته
محل تولد: خوزستان – کوت عبدالله
تاریخ تولد: ۱۳۶۵
تحصیلات: دیپلم( در زندان علوم سیاسی، فلسفه خوانده و تافل انگلیسی و فرانسه دارد)
شغل:
وضعیت تاهل: مجرد
اتهامات: محاربه
محکومیت: اعدام و سپس تقلیل آن به حبس ابد
تاریخ آخرین بازداشت: ۱۱ شهریور ۱۳۸۴
محل‌های حبس: اهواز – شیراز – رجایی شهر
آخرین به روز رسانی: شهریورماه ۱۴۰۱

زندانی سیاسی حمزه سواری لفته مدت ۱۷ سال یعنی نیمی از عمر خود را در زندان گذرانده است

حمزه سواری لفته در تاریخ ۱۱ شهریورماه ۱۳۸۴ زمانی که تنها ۱۸ سال داشت، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.

او توسط دادگاه انقلاب اهواز از بابت اتهامات «افساد فی الارض، محاربه و اقدام علیه امنیت ملی» به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. و اتهامات افساد فی الارض از پرونده وی برداشته شد.

در طی این شانزده سال حبس که نزدیک نه ماه آن را در انفرادی گذرانده، حمزه به بیماری هایی مانند واریکوسل که یک بار هم جراحی کرده و دوباره عود کرده وهمچنین کیست بیکر پشت زانوی راست، آرتروز، معده درد مزمن و اواخر سال گذشته پس از تحمل درد فراوان در قفسه سینه و مراجعات مکرر به پزشک زندان واعزام به بیمارستان خارج از زندان معلوم شد که التهاب دیواره ریه هم بیماریهای وی افزوده شده است.

حمزه سواری از زمان بازداشت مدت هشت سال را در زندان کارون اهواز سپری کرد. در این دوران وی با وحشیانه ترین شکنجه های فیزیکی و روحی، تحقیر، توهین، ناسزا و … از طرف عوامل زندان روبرو شد و به گفته خودش برای رهایی از این شرایط قرون وسطایی، تبعید خودخواسته به رجایی شهر و دور افتادن از خانواده را به جان خرید.

وی در هشت سال حبس در زندان کارون یک بار به همراه بقیه زندانیان سیاسی به زندان شیبان منتقل میشود و سه ماه را آنجا سپری میکند، اما با فرار یک زندانی هنگام اعزام، وی را به همراه بقیه زندانیان حبس سنگین به شکل وحشیانه‌ای با انداختن کیسه بر سر آنها و بستن دستهای آنها با دستبند پلاستیکی دوباره به زندان کارون بازگردانده وآنها را در بند قتلی ها نگه میدارند، سپس وی برای انتقال به زندان اوین درخواست میدهد که سر از زندان رجایی در می آورد، و از آن زمان تا حالا در زندان رجایی شهر محبوس است.
درباره اتهامات وارده به حمزه سواری لفته:

حمزه در تاریخ ۱۱ شهریور ۸۴ بازداشت شد. وی پس از پنج ماه انفرادی در بازداشتگاه اطلاعات اهواز چشم بسته ودست بسته شبانه به شیراز منتقل می‌شود. پس از سه ماه انفرادی در بازداشتگاه اطلاعات شیراز به بازداشتگاه اطلاعات اهواز برگردانده می‌شود وپس از چند هفته بدون اطلاع قبلی چشم بسته ودست بسته به دادگاه انقلاب اهواز شعبه سه برده شده ودر آنجا پنج دقیقه قبل از محاکمه با وکیل تسخیری خود آقای عطاشنه در حضور یکی از ماموران اطلاعات ملاقات می‌کند.

حمزه که از هیچی خبر نداشت متوجه میشود که این فرد وکیل اوست وقرار است که محاکمه بشود! در طی محاکمه تمام اتفاقات رخ داده در منطقه کوت عبدالله به وی نسبت داده می‌شود. درخواست اشد مجازات از سوی نماینده دادستان برای وی خواسته می‌شود.

حمزه بعدا متوجه می‌شود که آن اتهامات در کیفرخواست تمام بازداشت شدگان منطقه کوت عبدالله بوده است! قاضی شعبانی به وی کمتر از پنج دقیقه وقت برای دفاع از خود می‌دهد وسپس وکیل که حتی یک برگ پرونده را نخوانده بود درخواست مهلت یک هفته‌ای برای برای مطالعه‌ پرونده و اعطای دفاعیات را می‌کند. که قاضی به شکل ضمنی پذیرفت. حمزه ودیگر متهمان را به بازداشتگاه اطلاعات برمی‌گردانند اما عصر همان روز دوباره آنها را به دادگاه می‌برند وقاضی از آنها می‌خواهد که تعدادی برگ را بدون خواندن امضا کنند.

روز بعد حکم اعدام به حمزه در بازداشتگاه اطلاعات ابلاغ می‌شود وی هم اعتراض میزند. وی به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. همان روز وی را به همراه بقیه متهمان پرونده به زندان کارون منتقل میکنند وی درآنجا برای اولین بار تعدای را از متهمین پرونده را دیدار میکند. همه این افراد بجز علی حلفی که به سی سال حبس تبعیدی در زندان گناباد محکوم شده بود به حکم اعدام محکوم شده بودند.

وی که بهمراه دو برادرش محمدعلی و جعفر بازداشت شده بود و همه آنها به اعدام محکوم شده بودند در سال هشتاد وشش دو برادرش را در یک روز از دست میدهد.
پس از چند ماه بصورت اتفاقی حکمش به ابد تقلیل پیدا میکند.

در مورد پرونده زندانی سیاسی حمزه سواری لفته، پیگیریهای فراوان از سوی وکیل سابق وی آقای فقیهی و وکیل فعلی وی آقای مصطفی نیلی صورت گرفت. اما همه آنها به درهای بسته خورده و با اینکه محاربه عملا بعد تغییر قانون در سال ۹۳ از پرونده وی ساقط شده و حکم وی در دایره بغی قرار میگیرد، حداکثر حکم پانزده سال میباشد، اما تا الآن به درخواستهای اعاده دادرسی وی ترتیب اثر داده نشده و اعاده دادرسی اخیر وی که به وسیله آقای نیلی ثبت شده بود به شعبه ۳۸ ارسال شده که معمولا به رد اعاده ها معروف است.

با توجه به اینکه حمزه سواری با ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی محاکمه شده و الان این ماده حذف شده است، طبق قانون باید اعمال ماده ده (برگزاری دادگاه مجدد) صورت میگرفت و باز طبق قانون قضاییه جمهوری اسلامی نهایتا با حکم ۱۵ سال او باید آزاد می‌شد و این اتفاق هم صورت نگرفته است.

دو برادر حمزه سواری در ۲۰ شهریور ۱۳۸۶ و در یک روز اعدام شدند. روایت حمزه از شب اعدام روایت دردناکی است. حمزه در این رابطه گفته است: «در لحظات خداحافظی با برادرانم انگار قلبم داشت از سینه بیرون می‌افتاد. تمام خاطرات کودکیم با محمدعلی و جعفر که با فقر در محله کوت عبدالله گذشته بود، جلوی چشمانم آمد». برادران حمزه سواری که اعدام شدند، هر دو معلم بودند.
آرش در جای دیگری گفته است: «شکنجه هایی که با کلیپ های عدل علی دیده نمیشود، بخشی از نامه دو روز پیش حمزه سواری در مورد شرایط زندان کارون و شیبان اهواز: «هشت سال (زندان کارون اهواز) تلخ ترین دوران حبسم بوده است، دورانی که برای رهایی از آن، تبعید خودخواسته به رجایی‌شهر و دور افتادن از شهر و خانواده را به جان خریدم. در زندان کارون به وحشیانه‌ترین شکل ممکن مورد شکنجه فیزیکی قرار گرفتم، تحقیر شدم، توهین و ناسزا شنیدم وبه سلول‌های قرون وسطایی منتقل شدم. افراد بسیاری را دیدم که دراین سرنوشت بامن سهیم بودند و افراد دیگری را دیدم که سرنوشتی بسیار تلخ‌تر نصیبشان شد و از زیر شکنجه‌ها جان سالم بِدر نبردند. افرادی که پروندۀ پایان حیاتشان با توجیه خشک و کلیشه‌ایِ مرگِ ناشی از زیاده‌روی در مصرف مواد مخدر، پیش از آن‌که باز شود، بسته می‌شد و به بایگانی فراموشی عمدی سپرده می‌شد».حمزه سواری لفته و برادرانش محمد علی و جعفر سواری لفته

بسیاری از زندانیان سیاسی که در این سالها در زندان رجایی شهر محبوس بوده اند، با زندانی سیاسی حمزه سواری همبند و آشنا هستند و خاطرات بسیاری از او نقل کرده اند.

زندانی سیاسی سهیل عربی درباره زندانی سیاسی حمزه سواری لفته نوشته است:

«دفاع از حقوق مردمش، دفاع از حق آزادی، مطالبه ی زندگی و مجازات، هر روز مردن… حمزه سواری نماد ایستادگی و درست زیستن است. پس از سالها حبس هنوز با کمترین امکانات درس می‌خواند و به زندانیان تدریس زبانهای فرانسه ، انگلیسی و عربی می‌کند. اهل مطالعه و ورزش، فداکار و مهربان…».

زندانی سیاسی آرش صادقی با یادآوری قسمتی از نامه حمزه سواری لفته نوشته است: «شکنجه هایی که با کلیپ های عدل علی دیده نمیشود، بخشی از نامه حمزه سواری در مورد شرایط زندان کارون و شیبان اهواز:

«هشت سال (زندان کارون اهواز) تلخ ترین دوران حبسم بوده است، دورانی که برای رهایی از آن، تبعید خودخواسته به رجایی‌شهر و دور افتادن از شهر و خانواده را به جان خریدم. در زندان کارون به وحشیانه‌ترین شکل ممکن مورد شکنجه فیزیکی قرار گرفتم، تحقیر شدم، توهین و ناسزا شنیدم وبه سلول‌های قرون وسطایی منتقل شدم. افراد بسیاری را دیدم که دراین سرنوشت بامن سهیم بودند و افراد دیگری را دیدم که سرنوشتی بسیار تلخ‌تر نصیبشان شد و از زیر شکنجه‌ها جان سالم بِدر نبردند. افرادی که پروندۀ پایان حیاتشان با توجیه خشک و کلیشه‌ایِ مرگِ ناشی از زیاده‌روی در مصرف مواد مخدر، پیش از آن‌که باز شود، بسته می‌شد و به بایگانی فراموشی عمدی سپرده می‌شد».

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک